Cambodja en Vietnam

Al weer een behoorlijk tijdje geleden was ik in het zuiden van Laos op het eiland Don Det. Vanuit Don Det ben ik de grens met Cambodja over gegaan en doorgegaan naar Kratie. Ik had gehoord dat Kratie een mooie plaats aan de Mekong was, maar dit bleek niet echt waar te zijn, was gewoon een saaie vieze stad. Hier dus snel weer weg gegaan en de bus van 12 uur genomen naar Siem Riep.
Siem Riep is de basis vanwaar je de Angkor Tempels kunt verkennen. De Angkor Tempels liggen verspreidt over een enorm gebied en vormden ooit verreweg de grootste stad op aarde. Men schat dat er rond het jaar 1300 ongeveer een miljoen mensen geleefd hebben, terwijl wij in europa toen nog in allerlei kleine dorpjes woonden bestond hier al een veel geavanceerdere beschaving. Dit is vooral terug te zien in Angkor Wat, de hoofdtempel en het grootste religieuze bouwwerk te wereld .
Aangezien Angkor enorm uitgespreid is kun je hier op je gemak dagen rondfietsen en allerlei tempels bekijken. Het mooie is dat een groot deel van de Angkor tempels honderden jaren zijn verlaten en daardoor zijn ze door de jungle is overgenomen. De hoofdtempels zijn grotendeels hersteld, maar sommige zijn nog als echte Indiana Jones/Tomb Raider stijl overgroeid met enorme bomen en lianen. Dit is een supermooi gezicht en soms nog wel mooier naar mijn idee dan de compleet herstelde tempels. Ik heb me hier dan ook een aantal dagen prima vermaakt met rondfietsen en tempels klauteren.

Vanuit Siem Riep ben ik naar de hoofdstad Pnom Phen gegaan. Na de mooie tempels en de rijke geschiedenis van de Kmer is Pnom Phen wel het compleet tegenovergestelde.
De meer recente geschiedenis van Cambodja is behoorlijk heftig, aangezien de Kmer Rouge (Rode Kmer) tussen 1975 en 1979 ongeveer 25% van de totale Cambodjaanse bevolking hebben uitgemoord. Het gaat hierbij om ongeveer 2 miljoen mensen die meestal zonder reden, of om het feit dat ze gestudeerd hadden een bedreiging zouden kunnen vormen voor het regime van Pol Pot. In Pnom Phen heb ik eerst de Tuol Sleng gevangenis bezocht, een heftige ervaring van een gevangenis waar mensen werden gemarteld net zolang tot ze feiten bekenden die ze eigenlijk niet gedaan hadden, om vervolgens afgevoerd te worden naar de Killing Fields. Naar schatting zaten er tussen de 15000 en 20000 gevangen in de Tuol Sleng gevangenis, toen de Vietnamezen de gevangenis bevrijdden waren en nog 7 mensen in leven....

Na de gevangenis ben ik naar de Killing Fields gegaan, dit is een plek waar de gevangenen vermoord werden en in massagraven gedumpt. Het bezoek alleen is al heel bijzonder, ze hebben niet expres niet alles helemaal netjes opgegraven en geperfetioneerd. Hierdoor zie je soms op sommige plaatsen nog stukjes bot en schedel liggen. Het is bizar om te zien hoe ooit een van de grootste en meest geavanceerde beschavingen op aarde af kan zakken naar het uitmoorden van mensen op de meest barbaarse manieren. Om kogels te sparen werden mensen dus ook doodgeknuppeld en het meest erge dieptepunt moet wel de boom zijn waar de babys tegen dood werden geslagen. Als je hier rondloopt merk je aan de totale stilte van iedereen hoe bizar het is hoe mensen zich kunnen laten manipuleren door zieke denkbeelden van een iemand.
Het mooie is dat hoewel de Cambodjanen een trieste geschiedenis achter de rug hebben, ze wel met een vrolijke glimlach de toekomst tegemoet gaan.

Na de heftige ervaringen van Pnom Phen de bus genomen naar Shianoukville een plaats aan de kust van Cambodja. Hier savonds wezen stappen met een Engelsman waar ik een tuktuk mee had gedeeld. Uiteindelijk een bar gevonden waar ze bier schonken voor $0,25!! Ze hadden nog een zwembad ook, maar die heb ik maar overgeslagen... 50 mensen in een zwembad met bier voor 25 cent betekend dat het zwembad voor ongeveer 70% uit pis bestaat.. 
De volgende dag met John naar Otres Beach gegaan en hier een boot genomen naar Koh Ta Kiev (Crusoe Island). Crusoe Island is erg basic en afgelegen. Bij aankomst kan je kiezen of je in een tent of een hangmat wilt slapen, vervolgens kan je ergens in de jungle of aan een strandje naar keuze mooi plekje zoeken waar je thuis kunt maken. Ik had een mooi plekje gevonden onder een grote boom zodat ik geen zon in me tent had sochtends. Voor me tent had ik een prive strandje en elke avond uitzicht op de zonsondergang, veel beter wordt het niet in het leven.
Ik heb me tijd voornamelijk doorgebracht in een hangmat, lezen, zwemmen, afgelegen strandjes zoeken, door de jungle banjeren. Verder nog op een piepschuimvlotje inktvis vissen en vervolgens opbakken, en het was heerlijk! Elke avond wordt het kampvuur aangestookt en vermaakt iedereen zich daar onder het genot van een aantal biertjes. De eigenaar had ook nog een keer een heel varken op de markt gekocht, die savonds aan het spit ging boven het kampvuur, zeker een van de betere bbqs die ik geproefd heb! En niet te vergeten een avondje met 2 enorme barracudas met rijst een heerlijke kruiden door de lokale Kmer familie klaar gemaakt. Uiteindelijk ben ik 2 weken blijven plakken aangezien het zo relaxt is, er is niet veel, 1 bar waar het personeel in een hangmat achter ligt en gezellig mee drinkt en jointjes doorgeeft. Uiteindelijk na 2 weken niet douchen toch maar terug gegaan naar Shianoukville en eerst is een half uur onder een warme douche gestaan en me haar gewassen .

In Shianoukville me visum voor Vietnam geregeld en de volgende dag vertrokken voor een rit van 12 uur naar Ho Chi Min City (Saigon). In Saigon bij toeval Maria en Ryan tegen het lijf gelopen, zij hadden ook een kleine week op Crusoe Island gespendeerd. Savonds wat gegeten en gedronken en de volgende dag met zn drieen het War Remnant Museum bezocht. Dit museum gaat over de Vietnam oorlog en is behoorlijk hefig. Het laat zien op wat voor een walgelijke manier de Amerikanen oorlog voer(d)en, de enorme bombardementen op totaal onschuldige dorpjes in de jungle om maar zoveel mogelijk schade aan te doen. Dit was ook het geval in Cambodja aangezien dit op de grens ligt zijn daar ook complete dorpjes van de kaart verdwenen door het zogenaamde carpet bombing van de Amerikanen. Aangezien dat nog niet het gewenste effect had ging met over met het dumpen van bommen met zenuwgas, het zogenaamde Agent Orange. Als je de effecten ervan ziet is het absoluut verschrikkelijk wat het doet, het tast de genen aan en zorgt voor heel veel misvormde lichamen. Nog steeds worden er babys geboren met veel misvormingen omdat hun ouders of zelf grootouders in aanraking zijn geweest met Agent Orange of omdat de grond en het drinkwater waar ze leven zo vervuild is door de enorme hoeveelheid giftige bommen die gedropt zijn. Ik moet zeggen dat het museum wel een beetje propaganda voor Vietnam is, maar goed dan alsnog is het een smerig spelletje geweest is.

Vanuit Saigon ben ik naar Mui Ne gegaan een plaats aan de kust van Vietnam. Hier is weinig te beleven en zoals bijna alle kustplaatsen in Vietnam is 90% van de toeristen Russisch. Dus tenzij je houdt van dikke russen in speedo’s met een cowboy hoed is het geen aanrader. Uiteindelijk hier wel de kerst doorgebracht met wat andere niet-russische toeristen en na de kerst door gegaan naar Hoi An. Hoi An is een mooi coloniaal stadje die savonds tot leven komt vol met lampions en met leuke terassjes langs de haven. Overdag heb ik vooral een beetje rondgefietst door de omgeving en nog een dagje naar het strand geweest. Op een verlaten strandje nog een doofstomme Vietnamees ontmoet die fotograaf was in de oorlog. Door middel van tekenen en handgebaren probeerde hij zn levensverhaal te vertellen, uiteindelijk bij hem thuis beland met een biertje en een deel van zn oorlogsfotos bekenen. Moet zeggen dat het heel bijzonder was en ik blij ben dat ik hem tegen ben gekomen, zo krijg je nog is wat te zien hoe het was van een local. Het strand is hier mooi maar helaas is het water wel behoorlijk fris aangezien je behoorlijk noordelijk zit. Ook heb ik mijn nieuwjaar gevierd hier in Hoi An, wat gezellig was met een hoop mensen van een hoop verschillende landen.

Vanuit Hoi An een bus genomen van 14 uur naar Ninh Binh. Hier heb ik een dagje door de omgeving rondgereden op een motorbike. De dag erna heb ik een tourtje gemaakt op een boot door de omgeving met schitterende limestone karsts. Beetje toeristisch was het wel, maar was ook zeker de moeite waard. Vanuit Ninh Binh naar Hanoi gegaan, waar ik uiteindelijk weinig gedaan heb aangezien het dagen op een rij een graad of 5 was met regen en koude wind. Het beroemde Halong Bay heb ik ook niet meer gedaan, aangezien het duur is en de mensen die het wel hadden gedaan hadden 2 dagen zitten koukleumen en nauwelijks iets gezien vanwege de mist en regen.

Al met al was Cambodja een schitterende bestemming met aardige mensen, met Pnom Phen en de recente geschiedenis als domper. Vietnam in zn geheel vond ik niet heel bijzonder en heeft weinig speciaals te bieden dat andere aziatische landen niet hebben. En sommige van de Vietnamezen hebben ook niet de meest positieve ervaring achter gelaten.

Inmiddels ben ik alweer in Sri Lanka geweest en gezellig gemeet de familie zoals de meeste van jullie wel gehoord zullen hebben, vervolgens nog een ruime 3 weken teruggegaan naar Filippijnen en ben nu weer even in Bangkok. Waarschijnlijk ga ik van de week naar Indonesie om de afgelegen Alor Archipello te bezoeken, dit moet ik nog even uitvogelen aangezien er weinig informatie over is te vinden.

Bedankt voor de reacties en tot horens!!